నీడగానే సాగాలన్న చోట
గోడగానే మారాలి
శలభానివి కావల్సిన చోట
ప్రమిదగానే వెలగాలి
ప్రేమాలింగనాల కొలిమిలో
అభిమానం అడుసుగా మారుతుంది
కోరికల జిగినీ పరదాల మాటున
నగిషీలు చెక్కిన గాయం
కాష్మోరా లా నిద్ర లేస్తుంది
స్రవించే పుండుని ముట్టుకోనేలేరు
వైతరణి ప్రవహిస్తేనేం?
సుగంధ భరితంగా వుండాలి కాబోలు
కిలికించితాల అలల మీద
అహంకృత గరళ వస్త్రం కప్పుకుంటుంది
ఇప్పుడు కొత్తగా ఏంటి?
హృదయ పరిఛ్ఛేదన
యుగాల నాటిది
ఏ అభిజాత్యపు క్షణమో
నిన్ను నిన్నుగానే చూడాలనుకొంటుంది
ఒక్కొక్క సారి
సన్యాసపు సహజీవనాలు
ఎంత మధురంగా వుంటాయి!
నిన్ను నువ్వు గెల్చుకున్న ప్రతి క్షణం
ఒక మూలరాయి అవుతుంది
పెను గాలికి కూలిన మాను ......
మనసు చచ్చిన మానవి!
తేడా ఏముందని?
దు:ఖపు మూలాల్ని
వేరు పురుగు తొలుస్తూనే వుంది
కీటక నాశని చల్లండి
గుండె గాయం
ఇంకా ఆరనే లేదు !
-పుట్ల హేమలత
3 comments:
cala bavundanDi.
రాధిక గారూ!ధన్యవాదాలండీ...
ప్రియమైన సుధాకర్ ,హేమలత గార్లకు,చాలారోజుల తరువాత మీ పేర్లు చూసి ఆనందించాను. వర్తమానం ఎన్ని సార్లు చదివానో ....సహచరి ,గూర్కా ల కోసం ....ఇదంతా చాలా రోజుల క్రితం ....మానస,మందారలకు నా జ్ఞాపకాలు ఆన్నవాక్యం నేను ఎప్పుడూ యూజ్ చేస్తుంటాను .
వీలుంటే రాజమండ్రి లో కలుస్తాను ...వర్తమానం తర్వాత అంత గొప్ప కవితలు చదవలేదు.
Post a Comment