నీడగా సాగాలన్న చోట.. గోడగానే మారాలి.. శలభానివి కావల్సిన చోట.. ప్రమిదగానే వెలగాలి.. ప్రేమాలింగనాల కొలిమిలో.. అభిమానం అడుసుగా మారుతుంది.. కోరికల జిగినీ పరదాల మాటున.. నగిషీలు చెక్కిన గాయం.. కాష్మోరా లా నిద్ర లేస్తుంది స్రవించే పుండుని ముట్టుకోనేలేరు.. కిలికించితాల అలల మీద.. అహంకృత గరళ వస్త్రం కప్పుకుంటుంది.. ఇప్పుడు కొత్తగా ఏంటి?.. హృదయ పరిఛ్ఛేదన.. యుగాల నాటిది.. ఏ అభిజాత్యపు క్షణమో.. నిన్ను నిన్నుగానే చూడాలనుకొంటుంది.. ఒక్కొక్క సారి.. సన్యాసపు సహజీవనాలు.. ఎంత మధురంగా వుంటాయి!.. నిన్ను నువ్వు గెల్చుకున్న ప్రతి క్షణం.. ఒక మూలరాయి అవుతుంది.. పెను గాలికి కూలిన మాను ...... మనసు చచ్చిన మానవి! తేడా ఏముందని? దు:ఖపు మూలాల్ని వేరు పురుగు తొలుస్తూనే వుంది.. కీటక నాశని చల్లండి.. గుండె గాయం.. ఇంకా ఆరనే లేదు ! -పుట్ల హేమలత

Saturday, March 7, 2009

అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం



నిన్నటి దాకా

అణిచి వేయబడ్డాను

ఇవాళ నేను

అంతర్జాతీయమయ్యాను

నేను మానవి ని!

నన్ను నేను కనుగొన్న కొత్త దీవిని ...

నేనొక కొత్త దీపాన్ని ...

నేనొక కొత్త రూపాన్ని...

నేనిప్పుడు కొత్త మహిళను!

ఆరని జ్వాలను!!


-పుట్ల హేమలత
Posted by Hemalatha at Saturday, March 07, 2009
Labels:

2 comments:

అయితగాని జనార్ధన్ said...

నీలో నిన్ను చూసుకోవడమే కాదు..నీలో లోకాన్ని చూడడమనే కాన్సెప్ట్ చాలా బాగుంది. కీపిటప్.

March 4, 2011 at 7:18 PM
Akondi (Muddu) Venkata Lakshmi said...

unterjaateeyamayyanu une maata urthavantamgaa aaloochanaatmakangaa undi kavita chaalaa baagundi

March 11, 2012 at 7:30 PM

Post a Comment